happenings

first, my arm and butt are still aching. thanks to badminton. yes, i'm back in the sport after more than a year. gee! good thing my former colleagues planned to have a fun tournament next week. yesterday was a practice game in prep for the tourney. sad that i won't be able to play with my original partner, grace. hope she'll recover soon after her operation (no, she did not have a sex change). but, i'm glad to play with jennibeth. by the way, grace is a ka-paksyon, while jennibeth was a former teammate from my previous project.


i just wish that i would continue to play the sport. i missed the eyeballs that vannie, grace and i went to. people from pinoybadminton and timogtitans were really nice. i think the groups that we used to play with do not exist anymore. sad.


- - -


on wednesday will be my mom's birthday. i am not keeping track of her age so don't ask me. anyway, i'm happy that she is another year older. i won't be here at home on her day but we've had a small party today. i bought a cake (black forest) and ice cream, and cooked pasta. my mom and i have always wanted that cake since new year of 1989 as part of our new year feast but it never did happen. i'm glad she's happy we had one now.

- - -


my favorite nephew (well, he's my only nephew) is here today. he'll be turning 3 in may. can't believe that time went by so fast. i just wish that he'll be able to have a long conversation with us. well, he doesn't have anyone to talk to when he's home at his mom's place. he's just left there with his lola (who mans their store) so he spends a lot of time by himself in front of the tv. good thing they have cable. and it is quite interesting to know that cartoons and cable tv have helped him speak in english (but not enough for a long conversation). take note, he even has the twang.


- - -


tomorrow's a holiday! nice! i haven't touched my laundry yet so i won't have anything to wear. i just didn't have the energy to wash my clothes as i am still nursing my sore muscles (or should i say fats!). i just hope that the sun would shine early tomorrow to dry my clothes in time before i leave for manila.

- - -

i wish that my laptop for work will be issued asap. so many things have been lined up for me to do. i need to keep up.


speaking of keeping up, i still got a lot of things to be reoriented to for me to function fully at work. i should have taken the certification that i have always wanted to take, especially now that i'm on the field that i want to be in.


to add to the pressure i'm having, since i still don't have any projects to handle i have been asked to 1) prepare a business case to purchase additional licenses for the main application that my team is using and 2) master the other applications that we have and take ownership of any projects should they require the use of those. i'm just laughing myself out whenever i think of the responsibilities that i have. imagine, defending the purchase of hundred of thousands worth of software license (oh yes, hundred thousands worth... in US DOLLARS!!!) which i don't have any idea of its full use so far and mastering software that i haven't even seen (since the i don't have the installer for it and it requires a group of computers for it to work).


anyhow, i'm enjoying the job. why? i get to be a licensed hacker! oh yes! packet sniffing is one of my main tasks. haha! how cool is that!?!??!


- - -


i've got a little more than 15 days before i get evicted from my apartment. any help in finding me a place to stay near cubao area will be highly appreciated.

byahe - 2

medyo high pa ko pagkatapos nung trip kaya hindi pa agad ako nakapagkwento. actually, hindi ko pa rin alam kung p'ano ako magsisimula.

naalala ko lang, tinanong ako kung b'at ako sumama kahit hindi naman ako mahilig sa beach. sabi ko lang, gusto ko lang marating yung place. malay ko kung magising ako isang araw tapos grade 3 uli ako, mabuti na yung may ipagmamayabang ako sa mga kaklase ko na nakarating na ako sa mga tourist spots na dinidiscuss ka klase. saka syempre, masaya magbyahe kasama mga friends.

buti na lang, na-hire sa marge. kung 'di pa sya dumating sa dati kong team e hindi kami makakarating sa hometown nya sa pangasinan. tiempong nag-iisip kami ng pupuntahan para sa team building. buti na lang pumayag sya magstay kami sa kanila tapos silayan ang hundred islands.

as usual, delayed na naman kami sa lakad namin. lagi naman kasing may late. tapos yung balak namin na dumiretso sa hundred islands, nabago. instead, nagpunta na lang kami sa isang napaka-along beach malapit kina marge. basta alam ko lang parteng lingayen yun. lakas lakas ng alon! buti, may nakita kaming resort para pagbanlawan namin at pagbihisan kasi hindi namin matiis yung waves. after namin magsawa kakatalon at kakasalubong sa mga alon, nagkayayaan kami magpatintero. sa dami namin, kinailangan na 2 yung patotoy ng bawat teams. saya! daming nanonood sa amin. para kasi kaming mga bata. pero, hindi na kami maliliksi kaya naman walang ni-isa ang naka-score.

gabi na nung nakaalis kami sa beach. medyo malayo yung bahay nina marge. liblib pa yung lugar kaya naman wala kaming ginawa sa van kundi magtakutan. buti na lang, ang babait ng parents ni marge kasi pinamalengke na nila kami tapos pag-uwi pa namin sa kanila e luto na yung food. habang nagpapahinga kami bago kumain, sinaksak na yung dalang magic sing ni cloudy. at syempre, buena mano si marge sa mic kasi naman, nadiscover namin na recording star pala sya sa lugar nila (known as mystical marge - sapphire). nagulat kami dun, at 'di naman sya napahiya kasi naman may boses talaga sya. hay... talagang makikilala mo ang isang tao pag napuntahan mo kung san sya nakatira.

pagkahapunan, inuman na! medyo humiwalay lang yung mga ka-team ko kasi may activity sila ni arnel (TL ko dati). kasama ko na naiwan yung mga ka-project din namin. kami-kami lang muna inuman (dahil may sariling session sina arnel). 'di naman nawala yung mahiwagang bote ng puro truth! parang high school ang usapan. labasan kung sino ang may crush/pagnanasa kung sino. nung nagsama-sama na yung lahat, madami na lasing tapos yung game namin, back to zero kasi naulit na lang mga tanong for the benefit of the new joiners... hehe!

kinabuksan, yung planong 5am na pag-alis papunta sa hundred islands e naging 8am na. ang babagal kasing kumilos. tapos naligaw pa kami papunta dun. pagdating sa sakayan ng boat paikot sa islands, sabi ko, heto na yun? haha!! wish ko lang parang maldives islands yun (na panay atoll at coral beaches)... pero hindi! asa pa ako! pero anyway, enjoy naman pag nasa company ka ng friends mo.

pagdating dun, gutom na gutom na kami. pagkatapos maglunch, snorkeling ang yayaan! at dun ko lang naranasan na kami mismo yung lumangoy papunta sa gitna ng dagat para makapagsnorkeling. tapos, mga hindi pa marurunong magswim yung karamihan sa amin. ginawa namin, sabay sabay na lang kami nagpalutang lutang pagitna ng dagat. at syempre, pagdating namin sa gitna, pagod na kami sa pagfloat. yung iba, hindi na nakapagsnorkle. ako, nitry ko naman kahit papano. nashock naman ako, man-made yung coral beds. tapos ang isda, 3 klase lang nakita ko at mabibilang ko pa sila sa kamay ('di tulad sa galera at bora na ang daming fish). bago umuwi, pahinga muna tapos laro ng cards. saya mag-bluff at 1-2-3 pass.


paguwi, lobat na kami. pagod. sakit ang katawan. pero enjoy. isa pa sana.

byahe

kulang pa tulog ko
masakit buong katawan ko
hinihingal pa rin ako
kahit pagod na pagod ako
masaya ako, nakasama ako



ang saya
sana maulit uli.

dramang mrt

hay! ang aga ko na naman sa work ngayon. 10 minutes before 9am nakapila na ako sa elevator. wala pa masyadong tao dito. well, siguro busy dahil valentimes na... ahahaha!!!

medyo pagod pa ako sa byahe. sa makati pa rin ako umuuwi kasi hindi pa ako nakakahanap ng bagong malilipatan dito sa qc. mabilis naman ang byahe, courtesy of MRT. pero goodluck naman sa effort. imagine, ang taas ng stairs sa MRT-guadalupe station (at kung bakit sa lahat naman ng stations, heto pa ang walang escalator) tapos kelangan ko pa umakyat pa para makatawid sa kabiling side ng station para sa byahe papuntang north. ang aga-aga pinagpapawisan ako... so gross! pero, i'll look at the brighter side na lang: yun lang ang exercise ko. but still, as i have said it already, effort sya!

sa MRT ko lang naranasan ang maharas (not in a sexual way, though maraming taong nakakaranas ng ganto kaya nga hiniwalay yung girls e... hmmmm... e ba't may girls pa na nakikisama sa unisex part? hmmm... siguro... ahihihi!!). dito kasi nagiging barbaric ang mga tao para lang hindi ma-late sa work. kadalasan pag tiempo talaga sa rush hour, malala pa sa sardinas ang eksena sa loob. ang nakakatawa pa e parang may magnetic field papasok pag bumubukas yung pinto ng tren. sa lakas ng tulakan sa likod mo, 'di mo na mamamalayan na nakapasok ka na sa tren.

buti na lang kahit mahirap sa MRT, hindi naman uso ang awayan. meron naman minsan minsan pero buti pasensyoso ang mga tao. minsan, habang galing ako sa work pauwi, may nakatabi ako na ale na nakasandals. e ang MRT lulubog, lilitaw at aangat sa kalsada. ayun, napaatras yung paa ko nung paakyat at 'di ko naman sinasadya na maapakan ang mga kuko nung ale. isang matinding uuuuuuuuuushhhhhh! na lang yung narinig ko sa kanya. sorry naman ako ng sorry. tapos pagtigil ng tren, buti na lang stop ko na. nung isang araw naman, yung mama nakasandals din lang. e natapilok ako sa tulakan sa loob. ayun natapakan ko uli kuko nya. goodluck na lang. buti hindi ako binugbog. nagsorry naman ako e. hay naku, kung ba't naman kasi nila naiisipan magsuot ng labas ang paa. hehe!!

konting tiis na lang ako sa MRT. hay, sana lang talaga makalipat na ako.

pressure

i met an old friend yesterday. bingle yung name nya. classmate ko on my senior year at high school. magkaiba yung circle of friends namin dati, pero overall, ayus naman yung bonding ng buong batch (or should i say, class) namin.

nung college, magkaiba kami ng campus. pero after a year, lumipat ako kaya naman nagkasama kami. actually, hindi kami magiging close nun kundi dun sa "childhood sweetheart" ko na lagi nyang kasama. well, hindi ko alam kung p'ano rin sila naging close basta pagbalik ko na lang sa campus kami na magkakasama. at yung favorite naming tambayan, yung apartment nila.

syempre, napag-usapan namin ang iba naming kaklase. buti na lang at may friendster at multiply at kahit papaano may balita kami sa kanila: kung sinu-sino ang mga kinasal na, ang may mga baby na, mga naghiwalay na, mga sikat na at kung anu-ano pa. sa pag-uusap namin, parang pareho naman kaming napressure sa buhay. kaka-26 ko lang late last year, tapos sya mag-27 na this week. so magiging 27 na ako. pareho kami, single, walang investment, ordinaryong empleyado... well, 'di naman sa pangmamata pero feeling ko tuloy isang kahig-isang tuka ako. karamihan naman kasi sa mga batchmates namin, nagpapakasal, may mga kids, may pinagkikitaan. stable.

hindi naman sa nagse-self-pity kaming dalawa. syempre may blessings din naman kami. pero magpakakuba man kami sa work, hindi pa rin kami makakapag-invest ng kanya kanya naming mga bahay. (though may options naman, pero 15-30 years to pay... basta ibang usapan na yun) ang point ko lang, iba talaga pag may katuwang sa buhay. parang napag-iiwanan na kami ng panahon.

hay, heto ba ang quarter-life crisis?

noon at ngayon

last day ko sa previous project ko last thursday. nagsimula ako maghakot ng gamit ko last wednesday pa lang kaya nung huling araw ko, konti na lang dala ko pag-uwi.

nakakatuwa kasi nung palabas na ako ng pinto, kinausap ako ng manager namin. talagang literal na exit interview yung nangyari. usap kami, at masaya ako na ok kami.

pagkatapos nun, nagdinner kami ng lead ko (arnel) at isa pang super close na kateam (amabel). supposedly, libre yung dinner dahil sa icha-charge yun dun sa budget ng kateam ko para sa kanyang performance review meeting pero since natakam kami sa mga pagkain sa cafe breton, umorder kami ng umorder. yung rustan's GC ko na pinapalit ko kay arnel ko e dun na namin nagastos. pero ok lang, nabusog kami!

- - -

so, kumusta naman ang paglipat ko ng work? isa lang ang masasabi ko, masaya!

kapagod lang ang byahe from makati - jeep, mrt. pero pagpasok ko sa office, ayos naman. mabait yung guard (compared dun sa mga nakadestino sa makati) at talagang tinuro pa nya kung saan mismo ako pupunta. buti na lang gumana yung badge ko sa pinto kaya nakapasok naman ako sa area namin. tiempo, yung mga bagong kateam ko yung napagtanungan ko kung nasan yung bossing na pagrereportan ko. at talaga namang ina-anticipate na nila ako, at sila pa mismo nagpakilala sa akin. super feel ko talaga yung pagwelcome nila. kakatuwa. ang babait nila. pag dating ko, nawala ang pagod ko sa byahe.

hindi lang team ko yung nakilala ko at bumati sa akin. pati yung iba pa naming katrabaho (well, one big team kasi kami)... walang awkward moments... biruan agad. tiempo naman, yung isang boss ko at yung isang kateam ko nagcelebrate ng birthday nila... buti na lang nakalusot ako sa tinatawag na "first blood" pero malamang sa susunod na sweldo, tuloy na yun...

ala pa yung laptop ko kaya nakikigamit lang ako sa test pc ng isang team. ang saya kasi dito, yung connection namin ay sa labas ng firewall ng local IT namin (hehe! diretso sa global connection kasi kami nakakabit) kaya walang restrictions! pwede kahit anung messenger at kahit anung websites! pero syempre, pabibo muna. hindi uso dito umabuso ng company resources kaya dapat behave. behave lahat. at lalong behave din ako... yup! promise, cross my heart!

medyo dinudugo lang ang ilong ko sa nature of work dito. medyo matagal na rin yung huling experience ko na related sa work namin dito kaya refresh refresh lang muna. sana lang makayanan ko yung work at maabot ko man lang yung expectations nila sa akin.

basta, masaya ako ngayon. kuntento sa trabaho. career ito.